Precies een jaar heb ik erover gedaan om Geluksnovelle te schrijven. Die tijd heb ik besteed aan het daadwerkelijke schrijven, maar vooral ook aan het uitdiepen van het begrip ‘gelukkig zijn’. Het was een aardige zoektocht.
Als je je hierin gaat verdiepen, dan kom je talloze websites op het spoor die allemaal zo hun eigen opvatting geven over wat gelukkig zijn is. Influencers bieden tips en geneesmiddelen worden aanbevolen.
Ik ging ook te rade bij klassieke denkers, zoals Aristoteles (ca. 350 v.Chr.), die zegt dat geluk voortkomt uit het streven naar deugden, zoals moed, rechtvaardigheid en verstandigheid.
Of bij Epicurus (ca. 300 v.Chr.), die geloofde dat geluk bereikt kan worden door het vermijden van pijn en het nastreven van genot, maar dan wel op een rationele en evenwichtige manier. In tegenstelling tot de Hedonisten, die louter plezier nastreven om gelukkig te worden.
Of een Schopenhauer (begin 19e eeuw), die geloofde dat het leven inherent is aan pijn en lijden en dat het streven naar geluk in die zin een vergeefse onderneming is.
Of de Stoïcijnen, die streven naar een goed leven en een gelijkmoedige houding ten opzichte van de buitenwereld, door zich niet druk te maken over zaken waar ze geen invloed op hebben.
Deze en andere ideeën over gelukkig zijn komen aan de orde in de geluksworkshop die in Geluksnovelle wordt beschreven. Ik vind het mooi om mijn zoektocht via dit boek met anderen te kunnen delen.